Σάββατο, Φεβρουαρίου 19, 2011

Όταν τους σέβεσαι, θα σε σέβονται.


«Μόνο έτσι, μπορεί αν ορθοποδήσει ένα κράτος» .Αυτά ήταν τα λόγια, που ακουστήκαν σε μια συζήτηση μεταξύ φίλων.

Το σκέφτηκα πολλές φορές. Είναι και το πιο σωστό. Πάντα ζητάνε από τους πολίτες, να κάνουν προσπάθεια για να υπακούν και να είναι νομιμόφρονες.

Δεν είναι φυσικά κακό. Αυτό άλλωστε, μπορείς να το πετύχεις με δύο τρόπους :

Συνεχή έλεγχο και αυστηρή εφαρμογή των νόμων.

Δημιουργείς έτσι μια κοινωνία ‘υπάκουη”....Όπως υπάκουες, ήταν και οι κοινωνίες της Τυνησίας, Αιγύπτου και των άλλων χωρών που ξεσηκώνονται.

Το δύσκολο είναι, να “εκπαιδεύσεις” πολίτες που σέβονται την πολιτεία τους νόμους και το εκάστοτε Σύνταγμα αυτής.

Τι γίνεται σήμερα ? Να θυμηθούμε τις καθυστερήσεις των οφειλόμενων ποσών, από τις εφορίες στους φορολογούμενους... ? Απουσία υπηρεσιών για τις οποίες έχουμε πληρώσει –και συνεχίζουμε να το κάνουμε – όλοι...?

Χρειάζεται να διμιουργηθεί μια καινούρια και ειλικρινής σχέση

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, μόνο με το ΣΕΒΑΣΜΟ που θα δείξει το Κράτος στους Πολίτες του. Με την τίμια και έμπρακτη συμπεριφορά, απέναντι στον κάθε κάτοικο. Να είναι δηλαδή δίπλα του. Όχι απέναντι του.

Τότε λοιπόν, θα μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει μια ισότιμη σχέση μεταξύ των δύο μερών.

Ουτοπικό ? Φυσικά όχι.

Απλά, θέμα σεβασμού.

Σάββατο, Φεβρουαρίου 12, 2011

Πως χάνει μια κυβέρνηση την αξιοπιστία της (και όχι μόνο...)


Γνωρίζουμε λοιπόν πια το Ν/Σ για την υγεία και ιδιαίτερα τα σημεία που αναφέρονται στο άνοιγμα ( ;) του επαγγέλματος του Φαρμακοποιού.

Δηλαδή, μια τρύπα στο νερό και τίποτα άλλο. Ο «αξιότιμος» κύριος Υπουργός δυστυχώς, ΔΕΝ απελευθερώνει το επάγγελμα του φαρμακοποιού.

Ένα επάγγελμα, που είναι από τα πιο περιορισμένα –όσο αφορά την εξάσκηση του –στην Ελλάδα.

Με πάρα πολλούς περιοριστικούς όρους (γεωγραφικούς και πληθυσμιακούς), που το καθιστούν αδύνατο για να δουλέψει κάποιος.

Εκτός εάν....”επενδύσει” κάποιος ένα πολύ μεγάλο ποσό (πάνω από 300.000 ευρώ) για μια άδεια, που δεν θα του δώσει ΠΟΤΕ τα αναμενόμενα.

Παρ’ όλα αυτά και παρ’ όλες τις παραινέσεις του Πρωθυπουργού, για άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων δεν υπήρξε επιτυχής έκβαση.

Μια έκβαση, που θα έδινε διέξοδο στις χιλιάδες ανθρώπων (πτυχιούχων φαρμακοποιών) οι οποίοι είναι άνεργοι, υποαπασχολούμενοι και στην καλύτερη περίπτωση ετεροαπασχολούμενοι.

Τι άλλο χάθηκε όμως ?

Χάθηκε και η αξιοπιστία μιας κυβέρνησης .Μιας κυβέρνησης, όμηρος στις συντεχνίες που επιμένουν- σε πείσμα των καιρών -να επηρεάζουν πρόσωπα και καταστάσεις.

Μια αξιοπιστία, που θα ήταν το αναγκαίο στοιχείο για να βρει η χώρα τον βηματισμό της. Μπροστά στις επερχόμενες προκλήσεις.

Για σταθερότητα, ανάπτυξη και ίσες ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες της .

Δυστυχώς, χάθηκε μία ακόμη ευκαιρία.

Μαζί με αυτήν και η αξιοπιστία του κράτους και της χώρας.